Vandaag bushcamp opgepakt en op weg naar het Tuvkon klooster, één van de oudste in het land….so they say… Voor we de wandeling aangaan eerst lunchen op heth parkeerterrein waar de paarden ons links en rechts voorbij komen. Even later zien we waarom; een boer verjaagt ze naar een verder gelegen plek. Na de lunch de berg op, we hebben 2,5 uur tijd. Wayne moet al snel zijn puffertje nemen (heb ik ‘m nooit zien doen, blijkt ook iets van de laatste tijd…iets met leeftijd). Rustig verder en met 3 kwartier komt de tempel in zicht. Prachtige plek met minstens zo mooi uitzicht. We kunnen nog hoger, Wayne haakt af….watje. Boven aangekomen blijkt dat alleen vrouwen hier mogen komen….Sheena is er, Youri neemt een foto van haar naast het bordje wat haar verteld dat ze hier niet mogen komen…wel een beetje vreemd dat het boven pas aangegeven wordt!?
Anyway, klooster kan van het lijstje, verder gaat de reis naar het volgende bushcamp.
Nog geen half uur later komen we hopeloos vast te zitten in een heel drassig gebied zonder hoop er zelfstandig uit te komen. Jan heel kordaat: we geven ons tot 6 uur en gaan dan plannen maken. 6 uur komt en het ziet er niet goed uit. We besluiten het camp te maken en er kan een begin worden gemaakt aan het avondeten. Ik probeer het voorwiel te liften, Jan en Chris zorgen ervoor dat de vooras vrijkomt. We eten spaghetti bolognese…heerlijk! De sfeer is prima, kampvuur brandt, rond negen uur komt Maggi met het nieuws iemand gevonden te hebben met een grote vrachtwagen. Weliswaar bezig met een andere verzakte auto, maar verwachting is dat hij rond middernacht er kan zijn. Kabel wordt onder de auto gehaald en achterop vastgebonden en rond half twaalf kan het wachten beginnen, rond het kampvuur. Rond éénen besluit ik mijn bedje in te gaan, Wayne ligt al vanaf half elf. Rond half drie hoor ik vrachtauto geluiden…eruit maar weer…. jahoor, een grote, vreemde russisch aandoende zandwagen, 6-asser. Binnen no-time wordt de kabel verbonden en begint het trekken. Jan probeert nog te vragen of eerst een stukje getrokken kan worden waardoor Chris en ik het gat van het achterwiel kunnen vullen….maar dan is-ie al,weg, trekt in 1 haal de auto uit de penarie, voorwiel stuitert door het gat van het achterwiel, over de rijplaten en de Mercedes 1823 staat weer keurig op de voetjes. De mannen (3 stuks) krijgen hun verdiende loon (ong. 200 Amerikaanse Dollars) en wij gaan lekker weer het bedje in.