Warm afscheid van de camping beheerder Alan en Alice Springs genomen.
Over de reis op zich valt niet zo veel te vertellen behalve dat het booooooooooooooooooo ooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooogeeuwooooooooooooooooooooooooo oooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooring is. Toch valt er nog wel iets te vertellen bijvoorbeeld
♧ dat we zijn de capricornline over zijn gegaan
♧ dat er ontelbaar veel termietenheuvels te zien zijn. Niet alleen pal aan de snelweg maar tot ver in het land. Een of ander lolbroek is begonnen met sommige een t-shirt aan te doen en/of een hoed op te zetten. Ziet er op zich geinig uit. Wat de termieten hier van vinden?

Wij zijn niet gestopt om dat antwoord te krijgen maar kunnen ons voorstellen dat zij het niet kunnen waarderen

 

 

♧ dat er best een hoop salamandertjes en soortgenoten heerlijk aan het zonnen zijn….midden op de weg

♧ dat de kroeg in Barrow creek is een bezoekje waard. Vroeger lieten de schaapscheerders een bankbiljet achter met daarop hun naam. Deze werd achter de bar vastgespijkerd en zo waren de barkeeper én de scheerder er zeker van dat de scheerder de volgende keer zijn borrels kon betalen. Deze traditie is te loor gegaan maar vervangen door het achter laten van allerlei andere memorabilia zoals een vlag van Friesland, een flesopener in de vorm van jawel….klompjes, stickers van FC Twente en zo verder.

Ongelofelijk maar waar er hangt geen vlag van Amsterdam, dus die gaat een volgende keer mee. De muren zijn volgeklad met opmerkingen en handtekeningen

 

♧ dat de de Devils Marbles de volgende bezienswaardigheden waren

Rotsen door weer en wind afgesleten waardoor er bijzondere vormen zijn ontstaan.
♧ dat we denken een dingo (wilde hond) gezien te hebben
Van de weg af, achter een door hagel doorzeefde, schuur de overnachtingsplek gevonden. Doodstil, paar satelieten en vallende sterren gezien.