Kan niet geloven dat het alweer zaterdag is! Vandaag 17 jaar geleden dat Henrie Kroone overleden is, ook dát voelt niet zo….zal de leeftijd zijn..
Eergisteren overnacht in Puketi Forest op een zgn. DOC camping. DOC staat voor Department Of Conservation. Deze campings zijn vaak wat basic (soms een (koude) douche, wél op mooie rustige plekken waar vanuit je mooie wandelingen kunt maken. De wandeling die wij maakte bracht ons door een bos waar gelukkig nog een paar Kauri’s te vinden waren! Gisterochtend vertrokken en besloten via Helena Bay terug naar de snelweg ging, lekker binnendoor…zo dachten we…nou, na bocht numero zoveel konden we niet wáchten bij de snelweg te zijn…pfff…..zelfs de chauffeur werd misselijk, nou ja! In Wangharei aangekomen eten ingeslagen bij de Countdown en besloten om daar te blijven op de Caravan Park. ’s Avonds flinke regenbuien gehad, tentje lachtte erom.
Vanmorgen via Auckland naar het Zuiden, getracht een foto te maken van de Auckland Bridge mét NZ-vlaggen…jammerlijk mislukt helaas. Na ruim 30 hele kilometers afgeslagen naar Motorway no.2 richting Coromandel waar we nu zijn geland op een heerlijk kleine camping waar we nog niemand gezien hebben, afgezien van de sandflies die ons weer hartelijk welkom bijten…grrrrr…. Vlak voordat we van de (mooie!) kustweg afsloegen om naar de camping te gaan tikte een steentje een barst in het voorruit zeg…..pfffff……natuurlijk niet verzekerd (25 Dollar per dag), maares kijkewattatgrappionsgaatkoste…!?
Zoals gezegd vandaag naar de grote Kauri bomen in het Waipoua Kauri Forest, waar anders…. Het land was tot halfweg 19e euw bezaaid met de grote jongens.. totdat de Europeanen er lucht van kregen en er de zaag in zetten. Om te voorkomen dat er niet 1 meer over zou blijven (zoals in de rest van het land gebeurt is) heeft men in 1907 er een nationaal park van gemaakt zodat we vandaag nog een 2000 en een 3000 jarig exemplaar konden bekijken….en groot zijn ze zeg, poeh hé!!!!
Te Matua Ngahere, vader van het bos. 3000 jaar oud.
Geland bij een aardige mevrouw met camping zonder douche, maar mét possum!
Hoe groot schat je de kans dat de schaduw van een vliegtuig precies over jou heen gaat….niet groot toch?? Wij hadden het vandaag, hier in Auckland, op One Tree Hill…Ha!! Even daarvoor stonden we de foto’s te bekijken van de omgeving met het bijbehorende Cornwall Park toen we wat hoorde kraken, takken breken, toen een enorme dreun met als toetje een auto alarm…. was er toch een knoepert van een boom naar beneden gekomen op een parkeerplaats; zeker 4 auto’s naar de ratsmodee en 1 oudere dame bekneld….nou ja zeg…
Timber, cottonwoodtree!!
Wij mazzel dat we onze kleine, geleende Honda Logo een half uurtje geleden even verder neergezet hadden!?
Old Red Bomb
Overal kwamen de mensen vandaan om een helpende hand uit te steken (en foto’s te maken). Boven op One Tree Hill aan gekomen merkten we hoe sterk de wind feitelijk was…..we waaiden uit onze verschoning!!
Oei, wat een woei!!
Maar…..even terug naar vrijdag. We deden er zo’n 4 uur en 15 minuten over. Tijdsverschil met Adelaide is 2,5 uur dus werd het al snel donker. Op de valreep hadden we een plek gevonden om te overnachten bij ene ‘Jewel’ (of dat nou haar echte naam is of niet). Een busje bracht ons tot de voordeur, koppie thee gedronken, wat gegeten en lekker snurken. Zaterdagochtend via internet een camper proberen te vinden
Luigi de huispoes denkt mee
, valt niet mee, déjà vu met december 2010 toen ook bleek dat veel campers al verhuurd waren… Good old Wicked heeft nog een aantal staan; gaan we morgen kijken, naar alle waarschijnlijkheid gelijk boeken en On Ze Road zijn we weer. Plan is op het hoog(s)tepunt te beginnen en dan zachies afzakken. Zatermiddag naar het National Museum gegaan
waar Sir Edmund Hillary ons op stond te wachten
Mr. mt Everest
En uiteraard de KIWI bird!
KIWI
Nu eerst lekker prakkie koken voor onze gastvrouw Jewel.
Donderdagavond aangekomen in Tin Can Bay. Dit was een tip van de dames in het postkantoor van Marlborough. Het had iets te doen met dolfijnen ofzo…. Daar aangekomen bleek dat er dolfijnen in de haven komen en gevoerd worden ’s ochtends om half acht….. prima, gaan we doen. Tentje open gevouwen bij de campkitchen waar we ’s avonds heerlijke worstjes met een ceasar salade eten. Volgende morgen naar de haven gewandeld en daar waren al twee dofijnen aanwezig. In het water bij de dolfijnen stonden 3 begeleiders kniediep in het water de boel in de gaten te houden; we mochten de dolfijnen niet aanraken. Nog even geduld hebben, want om 8 uur precies begint het voeren. Dit spektakel is begonnen in de 50-er jaren.
Tin Can Bay
De dolfijnen brachten regelmatig spulletjes uit zee (flessen, oliefilters) en kregen daar vis voor terug.Hierna zijn we doorgereden naar Cooroy waar Simone nét kwam aanrijden. We zijn hartelijk onthaald, bedjes stonden klaar en we hadden veel te kletsen. Vader Cor is 4 jaar terug overleden en moeder Wil zit in een verzorgingshuis.
Moeder Wil
Eddie heeft de zaak in 2013 van de hand gedaan en rijdt sindsdien op de vrachtauto. Broer Victor is destijds overleden in een auto ongeluk in Duitsland, broer Hugo is daarna overleden aan een leveraandoening; zoon Joost van 37 is nu de CEO van de Visser BV. Lucas, jongste van Eddie en Simone probeert de Pacific te ontginnen voor LNG, blijft alles toch nog binnen de familie. Volgende dag rondje gereden in de BMW van Simone
Met Simone op stap
en terug geweest bij mijn werkplek ‘Fairhill Nursery’ waar Nick en Ellen nog steeds de scepter zwaaien; ze herkende me nog!! Eddie kwam zaterdagavond terug van Melbourne en zijn we met zijn allen naar de pizzeria
Eddie, Simone, Ellen, Nic, Gabrielle en Dirk
gegaan en daarna een biertje gedronken on de brewery.
Zondagochtend in Cooroy
Zondag hebben we een stuk gewandeld bij Kenilworth naar een eivormig kunstwerk en een oude goudmijn.
Ei van Kenilworth: $700.000
Dit samen met ene Gerard Broersen, vader afkomstig uit HHW-Noord! Vandaag, maandag zijn Eddie en ik naar Brisbane gereden om zijn vrachtauto te lossen.
Als de inwoners van mt. Isa zeggen dat het heet is en de meter on de auto 38 graden aangeeft zal het toch echt wel poepie heet zijn, of niet dan?
Heet in mt. Isa!!
Vanmorgen de School of the Air bezocht. Hier worden 170 kinderen onderwezen door middel can radiocontact. Wij waren getuige van een juf, die middels een headset en beeldscherm contact had met een stuk of 8 leerlingen die maximaal 5 tot zo’n 800 km uit de buurt woonden op zgn ‘stations’.
Juf bij School of the Air
Ook was er een voorbeeld van een jongen wiens ouders stations bouwde, waar dus nog niets stond! Op de foto zie je hem zitten met op de achtergrond de vrachtauto van zijn ouders in middle of nowhere:
Les midden in de woestijn
Hierna door naar het kunstmatige meer wat hier in 1957 is aangelegd door Queenslanders nadat Amerikanen een poging hadden gewaagd… Mooi plekkie geworden waar naar hartelust ge-waterskied en gevist wordt.
Rock Wallabies
Op de valreep nog kangoeroes gezien (valt niet mee hoor) en later hier vlak bij de camping rock walibies bij het vallen van de avond.
Later in het pikkedonker nog een foto gemaakt van de staalwerken hier….baal nog steeds dat we niet in een werkende mijn mochten…..
Mt. Isa bij nacht
Morgen naar de Golf van Carpenteria, stapje dichter bij de Great Barrier Reef!
Morgen is het zover; auto ophalen, onze spullen erin en gaan met die banaan!
Eergister zijn we dus de laatste dag in Elliston geweest bij John, Diane en kleine Charlie. Na het ontbijt de boel opgepakt, bandenspanning gecheckt en nog even in de garage gekeken waar de auto staat die John van zijn opa, Wayne’s vader Jack, heeft geerfd (kan geen puntjes op de e zetten, engels toetsenbord). Het was een Holden, V-8 in tiptop conditie! Foto maken van alle aanwezigen en onderweg. Als snel getankt waar we een bordje zagen: 4U2P… had een grappenmaker er 2 kleine oo’s achter weten te krabben… 🙂 Even verder stak er voor ons een kangeroe over zeg…pioew…ging net goed! 9 uur later waren we in Edithburg waar Wayne en Helen’s oudste zoon David zijn tweede huis heeft… heel gewoon hier ga je denken…. Best een grote woning ook; Edithburg
Edithburg ligt op het schiereiland York wat qua vorm erg veel lijkt op Italie, maar dan in spiegelbeeld. Editburg ligt dan zo’n beetje op de hak waar in Italie Bari zou liggen… ben je er nog? 🙂 Hier lekker gegeten en wederom naar een wedstrijd ‘footie’ gekeken. De finale van de landelijke AFL is gaande met als knaller de grote finale aanstaande zaterdag, gaan we natuurlijk kijken onderweg, ben benieuwd waar we zijn tegen die tijd!? Vandaag zijn we vroeg opgestaan, want Andrew had een hardloopwedstrijd had van 56 km(!)
Andrew na 22 km, nog 34 te gaan!
Onder de middag in het zonnetje (dag begon met 6 graden Celcius!) lekker happie gedaan:
Cleland
Hierna op jacht naar de Coala!! Eerst een aantal koekabara’s gespot, heul veul witte kakatoes, een wallabi (met baby in de buidel) en even later… ja hoor, een koala… lekker te smullen van de eucalyptus blaadjes:
koala
Raar land, Australie…. je komt hier de gekste dieren tegen, speciaal hier in de buurt van Adelaide:
Hele vreemde beesten op mt. Lofty
Inmiddels wordt het warme eten (oftewel Tea!!?? rare jongens, die Australiers..) alweer voor ons bereidt…. morgen zijn we zelf aan de beurt!!
Heerlijk geslapen hier in het doodstille Elliston. Half acht begon het leven weer. Vanmorgen weer een kijkje genomen bij het strand en naar de pier gewandeld. Heerlijk weer, koel windje, maar met het zonnetje erbij niks te klagen. John vertelde dat door de jaren een aantal schepen vergaan zijn voor de kust hier. Het schijnt dat er nog een stoomketel ergens in de duinen terug te vinden is……we hebben het niet gezien vandaag… Na de lunch ging de tocht naar een klif waar volgens legende de ‘blacks’ vanaf werden gegooid…….. We zagen hier een sparrowhawk…heel gewone vogel in dit gebied.
Even verderop zagen we een Osprey (kleine visarend) wegvliegen bij een oud, verlaten nest. Door ging de 36 jaar oude Holden naar vriend ‘Hutcho’ (achternaam Hutchinson) waarmee John rond half vier had afgesproken bij een hek. Verder ging de trip in de 4WD door het weiland met heul veul stenen en binnen een paar minuten waren wombats in zicht…..best veel ook! Erg goed kunnen wombats niet zien, maar toch goed genoeg om op tijd in hun holen te kruipen.
Die holen hebben een diameter van wel een halve meter ofzo en daar omheen een aantal meters, enorm! Je gaat een beetje snappen waarom de boeren niet blij zijn met wombats in hun weiland wanneer ze voor de zoveelste met hun machines in een wombatgang\hol zakken….
Even verderop kwam de ladder uit de auto die we na een stukje lopen konden gebruiken om bij een nest van de wedgetail eagle te komen. 1 jong zat erin, een tweede ei had Hutcho eruit gehaald toen het tweede jong al een paar weken oud was. Op de foto is te zien dat er een deel van een kangeroe in de aanbieding was.. inclusief staart!
wedge tail eagle
Bij terugkomst was het inmiddels alweer Beer o ‘clock, dus maar weer zo’n heerlijk zelfgebrouwen biertje van John geproefd….niet verkeerd…… Vanavond ging er lamchops en ‘bangers’ (worst) op de barbi……heerlijk. Na het eten een poging gedaan de zonsondergang op de foto te zetten vanaf de golfclub, maar een dikke wolk verpestte het voor ons……. even lter kwam de telescoop tevoorschijn en konden we sterren (planeten dus… :-)als Saturnus en Mars zien…uiteraard was the Southern Cross met het blote oog zichtbaar…..
Vandaag was het weer goed genoeg voor John om te gaan surfen. We hebben een. Tijdje gekeken…het viel hem niet mee om op te staan en na een uurtje werd het 13 graden koude water hem te veel en had het wel gezien. Zonnetje was heerlijk, dus besloten we terug te lopen; lange wandeling gemaakt langs het strand. Niemand gezien voor 2 uren, wat een plek is dit, heerlijk!! Bij aankomst stond John te vissen en nam ons mee naar Blacks voordat we gingen lunchen…. heerlijk op de veranda gezeten en daarna lekker genoten van het zonnetje. Rond vijf uur was het weer Beer o ‘clock en kwamen de zelfgebrouwen biertjes op tafel, ook weer heerlijk! Even later kwam buurman Kim langs met vers gevangen abaloni die in de koekenpan belandde….heerlijk! Deze Kim was vanmiddag met zijn eigen vliegtuig (je) aangekomen uit Adelaide, 2,5 uur bij mekaar…..beter dan 8 uur rijden…dank zij zijn rijke papa…. Morgen naar Edithburg waar David zijn vakantiehuis heeft…hebben we ze allemaal gehad…☺️☺️
We zijn gister aangekomen in Elliston waar John, de zoon van Helen en Wayne en Diane hun tweede huis hebben. Duurde even om de 700 km te rijden, maar na 8 uur waren we er toch. Onderweg gestopt bij Iron Knob, een voormalig mijnstadje, nu compleet vervallen met hier en daar nog wat bijzondere karakters achter gebleven. Er liep iemand rond met een aboriginol hoofd, lange baard en vreemde beugels om zijn benen. Vond het té genant om een foto van te maken…wat een plek…iemand was érg trots op zijn huis om het deze naam te geven:
Onderweg nog een grote Gala gezien, zullen we nog veel van zien: grote dit, grote dat…..
Nu dus in Elliston…erg mooi én rustig, heeeeeerlijk!!
Zo hee, let je ff niet op en is het alweer zondag!
Internet is hier niet zo weid verspreidt als wij dat gewend zijn in Nederland, dus berichtjes maken is niet zomaar gedaan. Als we WIFI willen zijn we aangewezen op het huis van Lara en Andrew, hier 10 minuten lopen vandaan. Wayne en Helen hebben internet, maar alleen met zo’n USB stick vanaf de laptop waar we nu dus achter zitten.. not to worry, gewoon even terugschakelen.
Inmiddels hebben we de auto bevestigd en zijn de tickets naar NieuwZeeland ook geregeld, Volgende week maandag gaan we met de Nissan Pulsar en tent op dak onderweg naar de Flinders Ranges waar we naar alle waarschijnlijkheid de eerste stop zullen hebben…spannend!!! 18 November vliegen we naar Auckland, NZ en 22 December weer terug vanuit Christchurch in Adelaide, ruim op tijd om kerst te vieren.
Gister zijn we bij Lara om een koppie geweest en Andrew te feliciteren met zijn 40e verjaardag:
Daarna ging het reisgezelschap door naar Sedan waar Helen en Wayne hun shack oftewel hun tweede huis oftwel buitenverblijf hebben. Dit is zo’n anderhalf uur buiten Adelaide achter de Barossa vallei met vele wijnboeren (veelal duitsers van oorsprong).
Gisteravond de big match gekenen; Sydney Swans tegen Adelaide Crows. Helen hoopte dat de crows ingemaakt zouden worden en zo geschiede. Helen is voor Port Adelaide en niet voor de Crows…
Vanmorgen met ontbijt lekker in zonnetje gezeten en daarna met de auto naar de Murray River, zo’n 30 kilometer rijden. Hier de eerste Coocooburra gespot… door Gabrielle!
Op de weg terug een stuk of zeven kangaroe’s gespot….weer door Gabriellen, helaas waren ze ons te vlug af om een foto te kunnen nemen…..
Bij terugkomst in de shack heerlijk geluncht en daarna de schakelaar van de lamp boven de tafel werkend gemaakt door Dirk, nadat ruim 20 jaar de schakelaar van de lamp zelf is gebruikt….duhhuh….
Vervolgens een oude hobby opgepikt; hout zoeken en gevonden!
Inmiddels alweer terug in Adelaide waar het heerlijk ruikt naar avondeten, onderweg bij Bunnings (soort Hornbach) alvast een spatel voor de BBQ en lampje voor de tent gekocht voor het grote avontuur… ZINNIN!!!