​Lekker uitgeslapen.

Na het ontbijt is Dirk met de wippersnipper(???) aan de slag gegaan. Omdat het onderdeel niet origineel is, waren er wat aanpassingen nodig. Ding doet het weer als de beste. Daarna de start van de Sydney to Hobart (Tasmanië) zeilrace gezien. Ze vertrekken vanaf Sydney haven en gaan zonder pauze door naar Hobart.
De verwachting is dat de eerste zeilboot ongeveer 38 uur nodig heeft om daar aan te komen.
Bij Lara en Andrew (dochter en schoonzoon van W&H) moesten er wat takken worden weg gezaagd om ruimte te maken voor de toekomstige veranda. Daarna nog even zitten kletsen. Daisy Mea is gelukkig behoorlijk gegroeid. Ze begint al neigingen te krijgen om zich om te draaien en lacht hartveroverend.

​De dag begon goed. Na het ontbijt kregen wij de eerste kerstcadeautjes, Dirk een zakje macademianoten en een boek over Matthew Flinders. Hij heeft de verraderlijke kust van Australië in beeld gebracht. Het schijnt dat zijn kaarten 1 op 1 gebruikt kunnen worden met huidige satelietkaarten. Ik heb een zakje chocoladenoten, een kalender en een agenda gekregen.

Met een volgeladen wagen rond het middaguur gearriveerd bij Dianne en David. Het was al behoorlijk warm.
Alles uit de auto en in de koelkast, vriezer of onder de kerstboom geplaatst. Drie van de 4 dochters van David waren er al, de vierde wordt in de loop van de middag verwacht.
We zaten nog niet of het buffet werd opgemaakt en de bier en wijnflessen aangebroken.
Heerlijk gegeten. Toen was het tijd voor de kerstcadeaux. Gelukkig waren voordat we wisten van dit kerstfeest al zo kien om te bedenken dat typische nederlandse dingen wel leuk zouden zijn als bedankje. Han is zo lief geweest om de spullen te kopen en op te sturen. In het pakket stroopwafels, speculaasbrokken, een kaasschaaf en verjaarskalender. De familie doet aan christmas crincle, vergelijkbaar met lootjes trekken voor sinterklaas. De gastvrouw (Dianne) is gek op garagesales. Daar heeft ze het perfecte kerstcadeau voor de nederlandese gasten gevonden:
Op enig moment hebben wij onze cadeautjes gegeven. De stroepenwaffels waren, zoals verwacht, een groot succes. Dirk heeft een autobiografisch boek over Phil Collins en een blik koekjes gekregen. Ik een heerlijke bodymist…lekker voor tijdens het reizen.
Helen had haar eigen plan getrokken en voor iedereen een klein cadeautje gekocht en daarbij een toepasselijk rijmpje gemaakt. Ook hier waren wij niet vergeten. Mooie australische kalenders gekregen. Inmiddels waren ook Zoë (de oudste dochter van David) en haar vriend Zack gearriveerd.
Spel…….
??? had gembermannetjes en bonbons gemaakt.
Rond 21.30 weer richting Wattlestreet.
Bijzonder dat je als buitenstaander (tenminste ik) aan dit soort familieaangelegenheden mag deelnemen. Ook bijzonder om te zien dat iedereen het goed met elkaar kan vinden en er naar hartelust geplaagd wordt.

Omdat we gisteren nog niet alle noodzakelijke dingen van het lijstje hebben kunnen kopen de winkels in Sempahore bezocht. Bottlebrush plantjes voor Helen gescoord.

Er staat nu nog maar 1 ding op het lijstje: de wegenkaart voor Sanne!
Op kracht gekomen met een heerlijke Vietnameese soeppie. Bieb was al dicht. Gelukkig deed hun wifi het nog wel helaas was het signaal niet sterk. Het filmje is te groot voor het blog, dus dat houden jullie nog te goed.
Na het avondeten de fotos van New Zealand bekeken. Tijd vliegt echt het lijkt allemaal zo lang geleden terwijl er nog geen 37 dagen tussen zit.
Helen bood aan om DurkeyTurkey naar de kerk te brengen zodat hij de kerst is bij zou kunnen wonen. Jetleg is nog wel aanwezig dus geen gebruik gemaakt van het aanbod.
1ste kerstdag gaan we doorbrengen bij David en Dianne (oudste zoon van W&H en schoondochter)

Na het ontbijt zwemkleding aan en op naar het strand voor onze kerstgroet.

Dirk heeft het script geschreven, Wayne met de ? en Helen de regiseusse. We hadden maar 2 takes nodig. Kortom recept voor een oscarwaardig filmpje.
Na nog even wat rond gespetterd in zee te hebben bracht Helen ons naar een shoppingmall waar we wat last minut kerstshopping hebben gedaan. Aan winkels geen gebrek en de  drukte viel me alles mee zeker vergeleken met Arnhem een paar jaar geleden daar kon je gewoon over de hoofden lopen. Taxi Helen stond op de afgesproken tijd en plek om ons weer rnaar Wattlestreet te rijden. John en Diane (zoon en schoondocher van W&H) hebben ons uitgenodigd om na de tea (avondeten) bij hun een zelfgebrouwd biertje te komen doen en eventueel gebruik te maken van het bubbelbad. Na ongeveer 25 minuten kwamen we aan…..nog steeds in Adelaide.
Ook hier weer allerhartelijkst ontvangen net zoals heeeeel lang geleden in Elliston.

Charlie (zoon van J&D) heeft een nieuwe naam voor Dirk …. DurkeyYurkey (net geen Dirty Dirkie). Hij zat lekker in het bubbelbad zijn kunsten te vertonen.
Diane had wat hapjes gemaakt en het bier van John stond koud in zijn eigen  brouwerijtje/mancave.

Toen de muskieten wel heel erg amoureus werden zijn we naar binnengegaan zonder gebruik te hebben gemaakt van het bubbelbad.