Ruim optijd aan boord van the Poseidon.

Na het invullen  van de broodnodige formulieren mochten we eindelijk het grote water op. De duikers en snorkelaars werden naar de eerste plek gebracht ongeveer 75k (zo’n beetje alles wordt afgekort, zo ook het woord kilometer) noordelijk uit de kust. Vooraf een peptalk (water27 graden) en instructies.

Toen kregen we de spullen aangereikt, duikbril met snorkel (handig!), flippers en een bijzonder flatterend lycra bodysuit. Écht .. een modeshow van Chanel verbleekt erbij. Pak is niet verplicht wordt wel van harte aanbevolen tegen kwalijke kwallensteken en zonnebrand.          Daar gingen we dan eerst de duikers en toen de niet duikers.
Mijn eerste snorkelervaring was voor de kust van Zanzibar en in mijn geheugen had het koraal echt sprankelende kleuren. Hier is dat niet het geval. Koraal is grijzig met zo heel af en toe een beetje kleur. Veel papagaaivissen gezien en wat andere soorten waarvan de namen mij zijn ontgaan. Lees verder Great Barrier Reef →

---

Vertrokken uit Cooktown. Onderweg auto door soort van wasstraat gehaald; de bananenboeren zijn als de dood dat er een beesie in de monocultuur terecht komt!!

---

 

 

Mocht iemand plannen hebben om een (kleinschalige) camping over te nemen in Cooktown, wij hebben een goed adres. Gegarandeerd zandvlo vrij.

We zijn al een tijdje in Queensland dat oa om haar sugercanetoads bekend staat. Ze zijn een enorme plaag en het schijnt een soort van sport te zijn om er zoveel mogelijk dood te rijden. Lukt blijkbaar er goed heb er nog geen 1 gezien dead ór alive.
De meeste huizen hebben hier rondom een veranda, ook typisch voor Queensland.
We hadden het plan om naar Daintree national park te gaan. Niet gedaan. Entree en pontje was nog best een hoop geld en we kregen steeds meer het idee dat het een soort van geknutseld park is. Besluit was snel genomen we gaan naar port Douglas.
VVV was nog open, morgen worden we om 08.00uur verwacht aan boord van de Poseidon om te snorkelen op 3 plekken.
Op de camping vliegende honden gezien; jeweetwel, van die grote vleermuizen die ’s avonds in grote getale op zoek gaan naar voedsel.

.

Mount Isa > Kerumba 11 oktober  reisdag.

Ongeloofelijk hoe droog en dor een land kan zijn. Op weg naar Kerumba zijn we langs hele stukken land gekomen die alleen bestaan uit dood gras en zand. Lees verder Cooktown →

Als de inwoners van mt. Isa zeggen dat het heet is en de meter on de auto 38 graden aangeeft zal het toch echt wel poepie heet zijn, of niet dan?

 Vanmorgen de School of the Air bezocht.   Hier worden 170 kinderen onderwezen door middel can radiocontact.  Wij waren getuige van een juf, die middels een headset en beeldscherm contact had met een stuk of 8 leerlingen die maximaal 5 tot zo’n 800 km uit de buurt woonden op zgn ‘stations’.

Ook was er een voorbeeld van een jongen wiens ouders stations bouwde, waar dus nog niets stond! Op de foto zie je hem zitten met op de achtergrond de vrachtauto van zijn ouders in middle of nowhere:

Hierna door naar het kunstmatige meer wat hier in 1957 is aangelegd door Queenslanders nadat Amerikanen een poging hadden gewaagd…    Mooi plekkie geworden waar naar hartelust ge-waterskied en gevist wordt.

 Op de valreep nog kangoeroes gezien (valt niet mee hoor)  en later hier vlak bij de camping rock walibies bij het vallen van de avond.

Later in het pikkedonker nog een foto gemaakt van de staalwerken hier….baal nog steeds dat we niet in een werkende mijn mochten…..

Morgen naar de Golf van Carpenteria, stapje dichter bij de Great Barrier Reef!

Lees verder Mt. Isa →

Het kan nog saaier dan gisteren, truly. De route van vandaag gaf nul vertier op een paar emoes na. Zou wel een heel kort verslag worden dus maar wat wetenswaardigheden waar je helmaal niets aan hebt als paginavulling.
* temperatuur. Gisteren en vandaag een barre 36 graden.

* vliegen en muggen? Nog steeds veel te veel. Zullen er wel meer gaan worden naar mate het warmer wordt. We gaan ook nog naar Cairns “dus” richting tropen met nog meer muggen en vliegen. Wél aan het Great Barrier Reef…….snorkelen!!!
* tot nu toe is ieder camping even schoon en voorzien van een campkitchen sommige zelfs van een koelkast met vriesdeel. Ideaal om de spullen lekker koel te houden. Sommige hebben zelfs wasmachines en wasdrogers tegen betaling.  Kampeerprijzen vallen ook best mee, omgerekend gemiddeld $25 per dag voor een plek zonder electra.
* zo te merken zijn de automobilisten heel wat relaxter dan die in Europa, geen gejaag, niks bumper kleven, geen middelvinger of scheldtaal. No worries.
* benzineprijzen. Wanneer je boodschappen doet bij  Coles of Woolworth zit er aan het einde van de kassabon een aantal kortingsbonnen. Soms voor drank en altijd voor benzine. Bezineprijzen varieren van $ 1 tot $ 2.08. Beide hebben we alleen gezien, niet getankt.
1 aus.dollar is ongeveer € 0.70 waard. Boodschappen doen duurder dan bij ons.
* ze hebben het ? gezien hoor. Na al die ellende in SA met stroomuitval en alle gevolgen dan dien, gaan er stemmen op om kernenergie over te gaan….veel betrouwbaarder. Nooit gehoord, gelezen over Fukushima of Tsjernobil blijkbaar. Was een conservatieveling van Tasmanië die met dit waarlijk briljante idee kwam.

Warm afscheid van de camping beheerder Alan en Alice Springs genomen.
Over de reis op zich valt niet zo veel te vertellen behalve dat het booooooooooooooooooo ooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooogeeuwooooooooooooooooooooooooo oooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooring is. Toch valt er nog wel iets te vertellen bijvoorbeeld
♧ dat we zijn de capricornline over zijn gegaan
♧ dat er ontelbaar veel termietenheuvels te zien zijn. Niet alleen pal aan de snelweg maar tot ver in het land. Een of ander lolbroek is begonnen met sommige een t-shirt aan te doen en/of een hoed op te zetten. Ziet er op zich geinig uit. Wat de termieten hier van vinden?

Wij zijn niet gestopt om dat antwoord te krijgen maar kunnen ons voorstellen dat zij het niet kunnen waarderen

 

 

♧ dat er best een hoop salamandertjes en soortgenoten heerlijk aan het zonnen zijn….midden op de weg

♧ dat de kroeg in Barrow creek is een bezoekje waard. Vroeger lieten de schaapscheerders een bankbiljet achter met daarop hun naam. Deze werd achter de bar vastgespijkerd en zo waren de barkeeper én de scheerder er zeker van dat de scheerder de volgende keer zijn borrels kon betalen. Deze traditie is te loor gegaan maar vervangen door het achter laten van allerlei andere memorabilia zoals een vlag van Friesland, een flesopener in de vorm van jawel….klompjes, stickers van FC Twente en zo verder.

Ongelofelijk maar waar er hangt geen vlag van Amsterdam, dus die gaat een volgende keer mee. De muren zijn volgeklad met opmerkingen en handtekeningen

 

♧ dat de de Devils Marbles de volgende bezienswaardigheden waren

Rotsen door weer en wind afgesleten waardoor er bijzondere vormen zijn ontstaan.
♧ dat we denken een dingo (wilde hond) gezien te hebben
Van de weg af, achter een door hagel doorzeefde, schuur de overnachtingsplek gevonden. Doodstil, paar satelieten en vallende sterren gezien.

 

Vroeg naar het transportmuseum gegaan. Daar staan ik weet niet hoeveel vrachtwagens uit ongeveer alle jaartallen. Museum is opgericht door een vrouw die zelf jaren lang een truck heeft bestuurd. In het museum is een stuk dat alleen over vrouwlijke truckers gaat.
Was rond 09.30 al hehoorlijk warm. Als klap op de vuurpijl een truck met ijzeren! banden gezien, reed zo ongeveer 10 km per uur met een gewicht van 9 ton. Chauffeur en bijrijder zaten niet in een cabine maar heerlijk in de open lucht.

Er is ook een gedeelte als eerbetoon aan de kamelen , paarden en ezels die als eerste hiepen met oa het bevoorraden van de afgelegen boerderijen.
1 verhaaltje ging over een kameel met de naam Harry…..

 

 

 

 

 

 

 

 

Door naar het Telegraaf station. Op deze plek kwamen de telegrafische berichten binnen vanuit Darwin of Adelaide die dan weer verder moesten worden geseind.

De dieren die ik eerder noemde waren ook hier van onschatbare waarden voor het vervoeren van materieel en manschappen bij het maken van de lijn. Op 1 dag werden er 90! telegraafpalen geplaatst. De eerste waren bomenstammen (dus 90 bomen op 1 dag omhakken en plaatsen) maar omdat deze last hadden van termieten werden ze al snel vervangen door zgn Oppenheimer palen van metaal. Deze hadden ook als voordeel dat er geen electra weglekte.
De palen hadden een porseleinen kop waardoor de draden gingen. Deze moesten met enige regelmaat vervangen worden. Niet vanwege termieten oid maar omdat de Aboriginals als snel door hadden dat ze hiervan goede speerpunten konden maken.
De architecten hadden in het hoofdhuis schietgaten bedacht omdat ze verwachten dat de Aboriginals de vesting zouden aanvallen.

Niets is minder waar, er was zelfs een hele goede verstandhouding tussen hen.
Met al het personeel en kinderen dat er rond liep, was het bijna een dorpje.
Nadat het kantoor gesloten was heeft het nog de functie van ” kinderopvang” gehad. Klinkt misschien vriendelijk, is het helemaal niet. In al zijn wijsheid had de regering in de begin jaren ’30  bedacht dat halfbloedjes (vaak kinderen van blanke mannen, die zich niet om de opvoeding bekommerde), met geweld bij hun moeder vandaan gehaald moesten worden zodat ze een “gewone” westerse opvoeding konden krijgen.
Een heel klein aantal kinderen is na jaren weer in contact gekomen met hun moeder, het merendeel had dit geluk niet.
Eindelijk de plek gezien waaraan Alice Springs de naam ontleend; de bron ligt pal achter het terrein waarop de telegraaf gebouwen staan.

Op weg naar woolies  (Woolworth, supermarkt ala AH) stuiten we op de pizzaboer waar we gisteren naar op zoek waren. Heerlijke kebab gegeten.

Down under kun je geen alcoholische dranken kopen in de supermarkt. Hiervoor moet je naar de bottlestore. Een groot aantal hier van werkt volgens het drive through principe. Bizar om te zien zeker omdat de niet drive through stores er nogal louche uitzien. De eerste keer dacht ik een soort van SM kelder aan te treffen.?
Onder de Aboriginals is alcohol een groot probleem. We denken (aanname) dat dit de reden is waarom er voor iedere bottlestore een politie agent(e) staat.

Warme dag….de auto had het niet makkelijk en de tenttrap was niet om zonder bescherming aan te pakken.

Gewandeld in de Trephina gorge.
Ook weer een aanrader. Daarna nog de  Emily en Jesse  gorge bekeken. Zijn twee aparte kloven (mag eigenlijk de naam niet hebben maar oké) zijn in de grot nog wandschilderingen van heel lang geleden te zien.
Na deze (in)spannende ervaringen was het siestatijd.
Rond happy hour op naar Alice Springs om bij Annie’s de locals te gaan bekijken. Jammer genoeg is Annie (voorgoed?) gesloten. Op naar de volgende aanrader volgens Lonely Planet, Todds Taverne en die was gelukkig wel open. Dirk had nog een geanimeerd gesprek met een aboriginal man. Hij wilde heel graag geld hebben om cola light te kopen, light ivm zijn diabetes.  Vort maar.
Naast de taverne zit de bioscoop, spontaan besloten op Sully te gaan zien ( film over de piloot die in 2009 een vliegtuig in de Hudson rivier heeft laten landen, alle inzittende hebben het overleefd)
Op zoek naar de turkse pizza boer…….niet gevonden, dus terug naar TT voor de dagschotel, schnitzel met jus of pepersaus. Beste lap vlees met niet al te veel smaak.
We moesten de filmzaal delen met wel 4 andere.

Als je ooit naar deze kant van Australië gaat én je van wandelen houdt, is de  rond wandeling (ongeveer 3 uur) van Kings Canyon wat ons betreft een must do.

Weer in de toet en op naar Alice Springs 450 km verderop. Dirtroad had de rit 100 km korter gemaakt maar verstandig geweest en het niet gedaan. De weg is goed begaanbaar, maar de banden van een gewone auto zijn gewoonweg niet geschikt voor dit soort weggen. Jammer. Misschien toch ruilen voor een 4WD?
Onderweg een cannonball monument bezocht. Ja cannonball zoals de film.  Een Ozzie wist ons de geschiedenis achter het plakkaat te vertellen. Ooit was het een traditie om 1 dag in het jaar met een kolere gang van Darwin naar Adelaide te rijden(3000 km).   Niet met een vw golf maar met een Porche, Maserati of gelijkwaardig. Zo ook op 24 mei 1994. Langs de weg waren een aantal stempelposten. De betreffende auto ging veel harder op de controlepost af dan de bestuurder dacht. Gevolg 4 doden, de 2 controleurs en de 2 inzittende van de auto en het  einde van de Canon Ball.

Min of meer. De meneer wist ons te vertellen dat de weg nu voor een andere race wordt gebruikt namelijk de solar challence. Doen wij Nederlanders vaak heel goed en snel.
Tegen schemering aangekomen in Alice Springs. Camping die we in gedachten had is permanent gesloten. Dan maar naar de camping daar tegenover met de toepasselijke naam G’day mate. Schoon en van alle gemakken voorzien. Super.

Nog voor het gekraai van de haan bed uit en boel ingepakt om de zonopgang te zien. 06.24 precies☺ was het zover. Mooie foto’s, geen mensen die over de lookout sprongen om nog mooiere fotos te krijgen.

Gerug naar de camping, douchen, broodjes roosteren, lekker ontbijt en daar ging we weer. Aangekomen bij de camping van Kings Creek Station weer een behoorlijke dollarcent neer moeten tellen voor een ondermaats plekje. Weer geBBQ-ed en op tijd onder de veren.