Gistenavond dus de mijntour gedaan. Deze werd gegeven door de eigenaar van het ondergronds hotel. Was hij bij de ontvangst niet al te vriendelijk, zo overdreven lollig was hij tijdens de tour. Het huidige Australië is op enig moment losgekomen van Antartica en onderweg naar haar huidige plek op andere aardschorsen gestuit. Opaal is gevormd dankzij deze scheidslijn. Hou me ten goede…kon hem niet helemaal volgen in zijn Ozzie engels. Kijk voor de securiteit anders maar op good old reliable Wikipedia.

Als je een mijn wilt beginnen, koop je als eerste een vergunning. Deze vergunning geeft je 4 paaltje en het recht op een geb Lees verder Coober Pedy > Ayers rock →

1. Om 07.31 gepakt en gezakt op weg naar de grensovergang SA > Northern Territory 

Grensovergang om 08.21 was easy peasy. Had ik nog het idee van onze oude grensovergangen, dit werd meteen tenietgedaan, niet eens een grenspaal oid.
Gestop bij mount Conner. Wordt vaak aangezien voor de Uluru.

Nog een beetje wind temp.om 12.47 uur 32graden celcius en gearriveerd op onze gratis campingsite. Geen parkeerplaats maar een heuse camping met een shopje,internet ,  restaurant en barretje om footy te kijken.
Bulldogs hebben gewonnen met  89-67. In 1960 hebben ze voor het laatst in de finale gestaan. Wij zijn vast hun gelukbrengers. De eerste footy die we ooit gezien hebben was ook tussen deze twee teams, Bulldogs waren toen de underdogs.

Aantal fans van de Sydney Swans in de kroeg was hoger dan dat van de Bulldogs.Morgen nog een kilometertje of 80 naar Uluru.                                   Er is genoeg te zien en te wandelen om de tijd tot , hopelijke een mooie, zonsondergang te doden.

Oei, oei, oei  wat een woei 

Het is de hele nacht door blijven waaien, lijkt niet minder te worden.
Pal tegen de wind in naar Coober Pedy. Een van de slaapzakken heeft het voor elkaar gekregen om zich niet alleen uit de tent te wringen maar ook uit de beschermhoes….vloog ie opeens over de achterklep. Omkeren, uit de struik plukken en vort weer.
Rijden is hier weinig inspirerend, landschap is of vlak of vlak met af en toe een paar bomen. Getuigen de autowrakken die we hebben gezien gaat het ook wel eens goed mis. GSM heeft hier geen bereik dus als je wat overkomt ben je aan de goden overgeleverd. We pakken iedere gelegenheid aan om de benzinetank vol te krijgen.
Pompen werken op electra en nog niet alle delen van SA hebben weer stroom(29 september om 16.45) Zal je toch geen cashgeld bij je hebben………
Op de radio staan de betweters als eerste te vertellen dat het allemaal schande is.
Hoe eea geregeld is weten we niet, wel dat de inwoners van SA het meest betalen aan electra. Oorzaak van de stroomstoring is een soort van kettingreactie, harde wind, boom op electra draden, hoogspanningsmasten geknakt dus héle systeem op zijn but. Is in Nederland gelukkig beter geregeld (ook al )
Goed we zijn in Coober Pedy aangekomen en we hebben een bijzondere slaapplek gevonden…..in een nisje ….onder de grond

Privacy? Zero
Gehoopt dat we hier internet zouden hebben maar helaas. Los van het feit dat internet laat staan wifi hier nog in de embryoschoenen staat, zal het weer ook geen positieve bijdrage hebben geleverd.
‘ s Avonds hebben we een opaal mijn bezocht.

Om niet al om 20.10 in bed te belanden maar naar het journaal gekeken. Herstel gaat langzaam, weersomstandigheden worden ietsjes beter. Vervolgens een rondje in het pikkedonker gereden, weer schitterende sterren.
Terwijl ik dit schrijf vrijdag om 11.16 uur zitten we in de bieb met rader love van de Golden Earrings ??

We hebben inmiddels bijna het ritme van de natuur aangenomen, rond 21.00uur naar bed en rond 06.30 wakker.

Vanochtend eerst naar de uitzichtpunten Wangarra van Wilpena pound gelopen. Vogeltjes hadden van alles te vertellen. Uitzicht? Tsja ehhh we hadden een uitzicht op een soort van krater verwacht maar dat gaf een kater. Lekker gewandeld dát wel.

Toen ontbijten en douchen. Lucht trok langzaam maar zeker dicht, donder en weerlicht. Toen we van de camping afreden begon het te regenen. Onderweg behoorlijke wind. Rond  het middaguur in port Augusta aangekomen. Boodschappen gedaan en een soort van matjes gekocht om de nachtrust wat te verzachten.
Wind werd ondertussen orkaankracht. Helen had ons het advies te geven om bij de plaatselijke bieb te internetten, dus wij naar de bieb. Orkaan had inmiddels gezelschap gekregen van de regen. Gratis en voor niets een kaartje gekregen met wacht en paswoord wat we bij iedere bieb in South Australia kunnen gebruiken. Ook hier weer ontzettend vriendelijke mensen. Aan de overkant van de bieb was er inmiddels een boom omgewaaid en geen 2 minuten nadat Dirk Anneke had gefeliciteerd met Roen zijn verjaardag viel de stroom uit. De vriendelijke dame bedankt en tegen de wind in richting Noorden.

Onderweg eindelijk een road train gezien, dat is een wagen met 3 trailers best lang dus. Om het inhalen veiliger te maken hebben ze op de voor en achterkant is er op de voor en achterkant vermeld dat het een roadtrain betreft. Onderwijl begrepen we van de radio dat in heel SA de stroom was uitgevallen. Inmiddels meer dode dan levende kangaroes gezien. Onderweg een heel mooi wild parkeerplekje gezien. Omdat de kracht van de orkaan niet minder werd, toch maar afgezien van het kamperen, waren we met een busje geweest hadden we het zeker wel gedaan. We belandden in Woomera ken je vast wel van de nuclaire testen die hier in 1946 plaats vonden. De lokale aboriginales werden als proefkonijn gebruikt………………
Wel camping gevonden maar zonder beschutting en dat hebben we met deze windkracht en de hoogslaper echt wel nodig. Dan maar een cabine$$$. Dirk heeft een heerlijk maaltje gekookt.

Eerste nacht in ons hoogboven de grond slaapvertrek is op zich goed bevallen, wel gaan we  op zoek naar oplossing voor de wel erg harde ondergrond. Zal pas in port Augusta zijn waar we woensdag in de middag hopen aan te komen. Gaan we ook meteen de rest van het boodschappenlijstje afvinken. We hebben gekeken in de general store van Hawker, maar die heeft niet wat wij zoeken. Wel een kaart van Australië gekocht. Door een allervriendelijkste dame van het postkantoor is er een stempel  van Hawker op de kaart gezet…op Hawker. We gaan proberen om iedere plaats waar we overnachten zo’n stempel op de betreffende  plaats te krijgen. 

Afstand Hawker ingang Wilpena pound national park is ongeveer55 km, we hebben dus niet echt lang in de auto gezeten. Onderweg gestopt bij een uitzichtpunt en 2 kangaroes gezien. Wij werden net zo bekeken zoals wij hun bekeken.

Prijs voor campeerplek en entree np betaald en toen op weg naar de Sacret Valley. Eerlijk gezegd? Geen aanrader. De vallei staat bekend om zijn tekeningen van de aboriginals. Nou wij hebben het voor elkaar gekregen om er er pardoes langs te lopen. Zal ook komen omdat wij gekleurde tekeningen hadden verwacht en dat waren het dus niet.

Niet verwacht, wel gekregen een paar emoes die pal aan de weg liepen.

Terug in het park gevraagd of en hoe we naar Wilpena pound kunnen lopen. Nadat we een paar keer hebben moeten beloven dat we pas morgen gaan uitleg gekregen. Wat bewegwijzering betreft zijn wij in Europa heel erg verwent of de Australiër heeft een veel beter richtingsgevoel. De suggestiedoos met verbeterpunten (gezien door onze ogen) heeft al aardig wat suggesties. De kampeerpannen die ze hier gebruiken hebben veel weg van een verfblik. Dat kan écht handiger.
En dan …… vliegen. Nee niet met een vliegtuig maar van die beesten die van zonsop tot zonsondergang om je hoofd zoemen. Ik word er nu al gek van. Volgens betrouwbare bron schijnt alleen maar erger te worden. Yippy.  Door de mond ademen is vragen om ongewenst bezoek. Doordat ik bijna een vlieg in mijn neus had, toch maar eens kijken voor zo’n beeldig, charmant netje voor om het hoofd. Na aanschaf wordt er vast een foto gepubliceerd.
Morgenochtend lopen naar Wangarra uitzichtpunt. Vanaf daar schijn je een mooi uitzicht op de pound te hebben.
Vervolgens via Port Augusta richting Coober Pedy. Hopelijk vinden we een plekkie waar we ” wild” kunnen camperen. Scheelt weer in de dollars. Ons Nederlanders zijn zunig niet waar

​Na een goede nachtrust vertrokken naar Wicked om ons vervoer en slaapplek voor de komende 52 dagen gaan ophalen

Beloofde auto stond klaar om geinspecteerd te worden en dat heeft Dirk dan ook tot in de  puntjes gedaan. FOTO
Schuurtje in tent, ritslipjesstuk,niet te missen deuk inachterdeur,reserveband en krik oké bevonden. Papieren ondertekend, warm afscheid van Helen en Wayne genomen en rond 11.08 uur off we went.
Omdat ze zeker wilden weten dat we ook echt weg gingen☺ hebben ze ons een stukje op weg geholpen om de stad uit te komen. Bij de eerste de beste pomp getankt en de route voor de dag uitgeplozen. Zowel de wegen als de wegenkaarten zijn toch wel iets anders dan in Europa. Een highway is gewoon een tweebaansweg, de maximum snelheid is 110 ( komt maar zelden voor) Wegnummers kunnen anders zijn dan dat wat er op de kaart staat….uitdaging …. voor mij in dit geval. Offline maps.me appie deed het gelukkig fantastisch,  kaart verbannen naar dashboardkastje. Zo  weer een zorg minder.
In Burra wat inkopen gedaan, gelunched en verder naar de eindbestemming Hawker.
Daar zonder problemen rond 18.15 aangekomen, camping gezocht en gevonden(tis een gehucht dus dat is niet echt een uitdaging geweest).
Naar de plaatselijke pub voor het avondmaal met een welverdiende pils voor Dirk.
Schitterende sterrenhemel, die we ,gelukkig ,vast nog veel vaker gaan zien.
Laddertje op, oogjes dicht en snaveltjes toe.

Morgen is het zover; auto ophalen, onze spullen erin en gaan met die banaan!
Eergister zijn we dus de laatste dag in Elliston geweest bij John, Diane en kleine Charlie.   Na het ontbijt de boel opgepakt, bandenspanning gecheckt en nog even in de garage gekeken waar de auto staat die John van zijn opa, Wayne’s vader Jack, heeft geerfd (kan geen puntjes op de e zetten, engels toetsenbord).  Het was een Holden, V-8 in tiptop conditie!    Foto maken van alle aanwezigen en onderweg.   Als snel getankt waar we een bordje zagen: 4U2P… had een grappenmaker er 2 kleine oo’s achter weten te krabben… 🙂   Even verder stak er voor ons een kangeroe over zeg…pioew…ging net goed!   9 uur later waren we in Edithburg waar Wayne en Helen’s oudste zoon David zijn tweede huis heeft… heel gewoon hier ga je denken….  Best een grote woning ook;                                                                     Edithburg
Edithburg ligt op het schiereiland York wat  qua vorm erg veel lijkt op Italie, maar dan in spiegelbeeld.  Editburg ligt dan zo’n beetje op de hak waar in Italie Bari zou liggen… ben je er nog?  🙂   Hier lekker gegeten en wederom naar een wedstrijd ‘footie’  gekeken.  De finale van de landelijke AFL is gaande met als knaller de grote finale aanstaande zaterdag, gaan we natuurlijk kijken onderweg, ben benieuwd waar we zijn tegen die tijd!?  Vandaag zijn we vroeg opgestaan, want Andrew had een hardloopwedstrijd had van 56 km(!)

Andrew na 22 km, nog 34 te gaan!

Onder de middag in het zonnetje (dag begon met 6 graden Celcius!) lekker happie gedaan:

Hierna op jacht naar de Coala!!   Eerst een aantal koekabara’s gespot, heul veul witte kakatoes, een wallabi (met baby in de buidel) en even later… ja hoor, een koala… lekker te smullen van de eucalyptus blaadjes:

Raar land, Australie…. je komt hier de gekste dieren tegen, speciaal hier in de buurt van Adelaide:

Inmiddels wordt het warme eten (oftewel Tea!!??  rare jongens, die Australiers..) alweer voor ons bereidt…. morgen zijn we zelf aan de beurt!!

Heerlijk geslapen hier in het doodstille Elliston. Half acht begon het leven weer. Vanmorgen weer een kijkje genomen bij het strand en naar de pier gewandeld. Heerlijk weer, koel windje, maar met het zonnetje erbij niks te klagen. John vertelde dat door de jaren een aantal schepen vergaan zijn voor de kust hier. Het schijnt dat er nog een stoomketel ergens in de duinen terug te vinden is……we hebben het niet gezien vandaag… Na de lunch ging de tocht naar een klif waar volgens legende de ‘blacks’ vanaf werden gegooid…….. We zagen hier een sparrowhawk…heel gewone vogel in dit gebied.
Even verderop zagen we een Osprey (kleine visarend) wegvliegen bij een oud, verlaten nest. Door ging de 36 jaar oude Holden naar vriend ‘Hutcho’ (achternaam Hutchinson) waarmee John rond half vier had afgesproken bij een hek. Verder ging de trip in de 4WD door het weiland met heul veul stenen en binnen een paar minuten waren wombats in zicht…..best veel ook!
Erg goed kunnen wombats niet zien, maar toch goed genoeg om op tijd in hun holen te kruipen.
Die holen hebben een diameter van wel een halve meter ofzo en daar omheen een aantal meters, enorm! Je gaat een beetje snappen waarom de boeren niet blij zijn met wombats in hun weiland wanneer ze voor de zoveelste met hun machines in een wombatgang\hol zakken….

Even verderop kwam de ladder uit de auto die we na een stukje lopen konden gebruiken om bij een nest van de wedgetail eagle te komen. 1 jong zat erin, een tweede ei had Hutcho eruit gehaald toen het tweede jong al een paar weken oud was.  Op de foto is te zien dat er een deel van een kangeroe in de aanbieding was.. inclusief staart!

Bij terugkomst was het inmiddels alweer Beer o ‘clock, dus maar weer zo’n heerlijk zelfgebrouwen biertje van John geproefd….niet verkeerd…… Vanavond ging er lamchops en ‘bangers’ (worst) op de barbi……heerlijk. Na het eten een poging gedaan de zonsondergang op de foto te zetten vanaf de golfclub, maar een dikke wolk verpestte het voor ons……. even lter kwam de telescoop tevoorschijn en konden we sterren (planeten dus… :-)als Saturnus en Mars zien…uiteraard was the Southern Cross met het blote oog zichtbaar…..

Vandaag was het weer goed genoeg voor John om te gaan surfen. We hebben een. Tijdje gekeken…het viel hem niet mee om op te staan en na een uurtje werd het 13 graden koude water hem te veel en had het wel gezien.   Zonnetje was heerlijk, dus besloten we terug te lopen; lange wandeling gemaakt langs het strand. Niemand gezien voor 2 uren, wat een plek is dit, heerlijk!!       Bij aankomst stond  John te vissen en nam ons mee naar Blacks voordat we gingen lunchen….   heerlijk op de veranda gezeten en daarna lekker genoten van het zonnetje. Rond vijf uur was het weer Beer o ‘clock en kwamen de zelfgebrouwen biertjes op tafel, ook weer heerlijk!  Even later kwam buurman Kim langs met vers gevangen abaloni die in de koekenpan belandde….heerlijk!   Deze Kim was vanmiddag met zijn eigen vliegtuig (je) aangekomen uit Adelaide, 2,5 uur bij mekaar…..beter dan 8 uur rijden…dank zij zijn rijke papa….   Morgen naar Edithburg waar David zijn vakantiehuis heeft…hebben we ze allemaal gehad…☺️☺️

Tags:

Categorieën: Vakantie

Hallo!

We zijn gister aangekomen in Elliston waar John, de zoon van Helen en Wayne en Diane hun tweede huis hebben.   Duurde even om de 700 km te rijden, maar na 8 uur waren we er toch.  Onderweg gestopt bij Iron Knob, een voormalig mijnstadje, nu compleet vervallen met hier en daar nog wat bijzondere karakters achter gebleven. Er liep iemand rond met een aboriginol hoofd, lange baard en vreemde beugels om zijn benen. Vond het té genant om een foto van te maken…wat een plek…iemand was érg trots op zijn huis om het deze naam te geven:

Onderweg nog een grote Gala gezien, zullen we nog veel van zien: grote dit, grote dat…..

Nu dus in Elliston…erg mooi én rustig, heeeeeerlijk!!

Zo hee, let je ff niet op en is het alweer zondag!
Internet is hier niet zo weid verspreidt als wij dat gewend zijn in Nederland, dus berichtjes maken is niet zomaar gedaan.  Als we WIFI willen zijn we aangewezen op het huis van Lara en Andrew, hier 10 minuten lopen vandaan.  Wayne en Helen hebben internet, maar alleen met zo’n USB stick vanaf de laptop waar we nu dus achter zitten.. not to worry, gewoon even terugschakelen.
Inmiddels hebben we de auto bevestigd en zijn de tickets naar NieuwZeeland ook geregeld,  Volgende week maandag gaan we met de Nissan Pulsar en tent op dak onderweg naar de Flinders Ranges waar we naar alle waarschijnlijkheid de eerste stop zullen hebben…spannend!!!     18 November vliegen we naar Auckland, NZ en 22 December weer terug vanuit Christchurch in Adelaide, ruim op tijd om kerst te vieren.
Gister zijn we bij Lara om een koppie geweest en Andrew te feliciteren met zijn 40e verjaardag:

 
Daarna ging het reisgezelschap door naar Sedan waar Helen en Wayne hun shack oftewel hun tweede huis oftwel buitenverblijf hebben. Dit is zo’n anderhalf uur buiten Adelaide achter de Barossa vallei met vele wijnboeren (veelal duitsers van oorsprong).

Gisteravond de big match gekenen; Sydney Swans tegen Adelaide Crows.  Helen hoopte dat de crows ingemaakt zouden worden en zo geschiede.  Helen is voor Port Adelaide en niet voor de Crows…

Vanmorgen met ontbijt lekker in zonnetje gezeten en daarna met de auto naar de Murray River, zo’n 30 kilometer rijden.  Hier de eerste Coocooburra gespot… door Gabrielle!  

Op de weg terug een stuk of zeven kangaroe’s gespot….weer door Gabriellen, helaas waren ze ons te vlug af om een foto te kunnen nemen…..

Bij terugkomst in de shack heerlijk geluncht en daarna de schakelaar van de lamp boven de tafel werkend gemaakt door Dirk, nadat ruim 20 jaar de schakelaar van de lamp zelf is gebruikt….duhhuh….

Vervolgens een oude hobby opgepikt; hout zoeken en gevonden!

Inmiddels alweer terug in Adelaide waar het heerlijk ruikt naar avondeten, onderweg bij Bunnings (soort Hornbach) alvast een spatel voor de BBQ en lampje voor de tent gekocht voor het grote avontuur… ZINNIN!!!