Vandaag na het ontbijt in de gele bus door de stad gehobbeld naar het Gandantegchinlen klooster waar een joekeloeris van een  Boeddhabeeld staat van wel 28 meter hoog…..wordt beweerd.     Sinds 1990 kunnen boedisten hun geloof weer vrijuit beleiden.   Vanaf 1924 tijdens de communistische overheersing zijn het gros van de kloosters vernield of in onbruik geraakt en vele tienduizenden boeddhisten omgebracht in opdracht van Stalin.

 

Gandantegchinlen klooster in achtergrond.   Voorop een soort van wierookvat waarmee je, door aanraking, je zonden kwijt raakt…. makkelijk hè! ?

 

 

 

Priesters maken zich op om naar de mis te gaan.

 

 

 

 

 

 

De koster druk bezig met voorbereiden vandekaarslichtjes.

Gebedsmolens in allerlei vormen met teksten erop.

In de verte Jan, onze Nederlandse chauffeur, met pet.

 

De gele bus nadat de chauffeur ons heeft afgezet bij het Nationale museum waar we zien dat het mongoolse rijk onder Dzjengis Kahn wel tot Turkije reikte!

 

Menukaart in het mongools; altijd handig.

 

 

7800 Tugrik verder is het leed alweer geleden.

 

 

 

Appeltje voor de dorst….

 

 

 

Uit België!

 

 

 

Nieuwe generatie.

 

 

 

Zo druk hier het verkeer, je snapt niet dat mensen nog de moeite nemen de auto te pakken.   Je krijgt het idee dat ze het leuk vinden, lekker westers!?

Morgen gaan we (eindelijk) onderweg.  345 km rijden naar het Ogii meer waar we in jurt zullen slapen.  Geen tentje opzetten dus nog.   Onderweg stoppen bij de ruïnes van Khar Bukh Balgas (speciaal voor Wayne; hij kan niet wachten om weer een stapel oude stenen te mogen bewonderen…).               Het goede nieuws voor hem is dat er genoeg vogels te bewonderen zullen zijn bij het meer.  Waarschijnlijk een aantal die hij nog niet kent ook!

 

* Ons weer laten verrassen: als je denkt dat er een ijscoboer langs komt omdat er opeens muziek in de straat klinkt, heb je het mis.   Alle kans dat het een vuilniswagen is!       Rare jongens, die mongolen.