Lijkt wel een nederlandse herfstdag, grijs, grauw, zwaar bewolkt en niet al te warm.
Vanuit de heerlijk rustige camping over de gravelweg naar de vierkante kauriboom gegaan. Stukje over de boardwalk en daar staat ie. Vierkant. Tjsa.

Hobbeldebommel terug naar de geasfalteerde weg en door naar het leuke stadje Coromandeltownship. Staan we net bij de VVV gaat het luchtalarm af. Zo één die wij kennen van de eerste maandag van de maand. Aarde schudde niet, water bleef op de plaats, mensen reageerde niet, vogels bleven fluiten dus wij gingen door met ademen.
Toch maar even aan de behulpzame VVV dame gevraagd waarom de sirene afging.
Blijkbaar was er ergens een ongeluk gebeurd en op deze manier worden de (vrijwillige?) hulpverleners opgeroepen.
Koffie gezet bij de haven. Door naar het einde van de weg om daar een rondje langs…. tada…… jawel een paar kauri bomen te lopen.
De kauribomen waren ons wel zat dus door naar een andere new zealandse attractie, het hot water beach.

 

 

 

 

 

 

 

Je kent die grapjes van de kuilgravende duiters op het strand misschien wel. Nou dat doet iedere die-hard tourist op dit strand, schepje huren, stukje lopen, kuil graven en als beloning voor al dit harde werk in het warme water gaan liggen. Ja in het warme water. Als wij de champagne niet waren vergeten, hadden wij ook een kuil gegraven ???

Zwaar teleurgesteld op weg naar een camping.
Buitengewoon hartelijk ontvangen (ehum) plekje uit de wind gezocht en gevonden.
New Zealand vind ik prachtig qua natuur, groenten en fruit zijn veel smakelijker dan in Australië. Wat mij betreft heeft Australië het voor op vriendelijkheid , de camping reinheid en prijzen van de campings. Oké is misschien wat kort door de bocht gezien het feit dat we hier net 1 week zijn.