Voordat we naar het te Papa museum (aanrader) gingen eerst even de route naar de veerboot gereden. Maak de kans op verdwalen morgen een stuk kleiner toch?

Aan de kade lag naast een knoepert van een cruiseschip, een boot vol met boomstammen.

Dirk was al aan het dagdromen dat het schip onderweg  de boomstammen in hapklare brokken voor zijn houtkachel zou hakken én in de houthokken zou leggen…….
Net zoals een hoop andere bezienswaardigheden in Wellington is ook dit museum gratis.
We hebben er ongeveer een uur of 6 doorgebracht, met lunch.
Er is op dit moment een tentoonstelling over Galipoli. Er staan een paar meer dan levensechte wassenbeelden.

Zij zijn nietalleen meer dan levensgroot maar het klopt tot in het kleinste detail, neusharen, stukken bot die uit een been steken en vooral de gelaatsuitdrukking; allen te maken met Galipoli waar de aussies en nieuwzeelanders door de turken in de pan gehakt zijn in 1915 onder leiding van Atatürk.

Op de weg terug naar naar de camping wortelen,uien en aardappelen gehaald. Dirk heeft hiervan een heerlijke hutspot gemaakt.

Morgenochtend vertrekken we ergens tussen 04.00uur en 04.15 uur naar de boot.
Op tijd het trappetje op.