Ruim optijd aan boord van the Poseidon.

Na het invullen  van de broodnodige formulieren mochten we eindelijk het grote water op. De duikers en snorkelaars werden naar de eerste plek gebracht ongeveer 75k (zo’n beetje alles wordt afgekort, zo ook het woord kilometer) noordelijk uit de kust. Vooraf een peptalk (water27 graden) en instructies.

Toen kregen we de spullen aangereikt, duikbril met snorkel (handig!), flippers en een bijzonder flatterend lycra bodysuit. Écht .. een modeshow van Chanel verbleekt erbij. Pak is niet verplicht wordt wel van harte aanbevolen tegen kwalijke kwallensteken en zonnebrand.          Daar gingen we dan eerst de duikers en toen de niet duikers.
Mijn eerste snorkelervaring was voor de kust van Zanzibar en in mijn geheugen had het koraal echt sprankelende kleuren. Hier is dat niet het geval. Koraal is grijzig met zo heel af en toe een beetje kleur. Veel papagaaivissen gezien en wat andere soorten waarvan de namen mij zijn ontgaan. Er woont in schildpad in de buurt. Die is op vakantie want wij hebben haar/hem niet gezien. Na een uur weer aan boord en op naar de volgende plek met de naam Harry (istie weer!), tevens de lunchplek.

Na de goed verzorgde lunch het water in. Klinkt blasé maar veel van hetzelfde; tenminste ik kan me de verschillen niet voor de geest halen.
Op plek drie ging de maritieme biologe (heet dat zo?) met ons mee het water in om eea uit te leggen en aan te duiden.
Toen was het tijd om weer landwaarts te gaan. Lichtelijke rood aangekomen.

Ondanks het feit dat we Nemo niet hebben gespot, toch een aanrader. Goede, kundige bemanning (steeds iemand die de snorkelaars in de gaten hield) goed eten. Kortom een lekker daggie op het weide sop.